“Je mout ’t wotter lezen”

Vogels en vissen. Dat zijn de twee grote passies in het leven van Klaas Veen. Zijn woonkamer staat vol met bekers die hij heeft gewonnen bij viswedstrijden. “Ik heb een bijzondere gave voor vissen”, zegt Klaas. “Pure mazzel”, vindt zijn vrouw Trinie.

Prijzen
Klaas en Trinie, beiden 85 jaar oud, zijn al bijna 63 jaar getrouwd en al die tijd wonen ze in Sappemeer. Klaas wist zijn vrouw te versieren met zijn mooie kanaries. “Als ik die vogels niet mooi had gevonden, was het nooit wat tussen ons geworden”, vermoedt Trinie. Het begon bij Klaas als schooljongen met mussen vangen en op zijn zeventiende had hij zijn eerste kanaries. Van een oude kinderwagen met een dubbele bodem maakte hij zijn eerste vogelkooi. Vader had een pluimveebedrijf en in de lege hokken kon Klaas zijn parkieten kwijt. In de loop der jaren kweekte Klaas parkieten in de mooiste kleuren. Hij heeft er oog voor hoe je twee vogels het beste kunt kruisen om er de ideale kleurencombinatie mee te krijgen. Zijn trots is een parkiet met een zilverblauwe borst, die is vastgelegd op een beschilderde dakpan. Klaas verdiende in de loop der jaren flink met het kweken van vogels, soms wel 1500 gulden. Ook was hij drie jaar op rij topfokker van Groningse duiven en kwartels. Ook Trinie viel meerdere malen in de prijzen. In 1987 won zij in Duitsland de prijs voor de beste zebravink. Daarnaast steunde ze haar man in de handel. Ooit smokkelde ze tijdens een busreis een zeldzame vogel in een boodschappentas naar Engeland. Niemand van de reisgenoten had het door. Het verdiende geld bracht ze netjes mee terug naar Nederland, zonder er iets van uit te geven. “Bist ja ’n dompie”, kreeg ze te horen van haar man. Ze had best wel wat van dat geld mogen uitgeven.

Tas vol vis
Klaas was altijd in de weer met vissen en vogels en Trinie haalde een rijbewijs. In één keer. Daar had haar man geen tijd voor: die moest bij zijn vogels blijven. De eerste auto was een Opel Kadett en tegenwoordig staat er een dikke Volvo 740 stationwagen voor de deur, waar alle visspullen in passen. Klaas kan eindeloos vertellen over de viswedstrijden waar hij aan meedeed, ook al vonden ze meer dan 60 jaar geleden plaats. Altijd wist hij precies de juiste plekjes te vinden. Zijn geheim: “Je mout ’t wotter lezen.” In Middenmeer, in Noord-Holland is er zelfs een sloot naar Klaas genoemd omdat hij daar meerdere malen een viswedstrijd won. Klaas’ record is 560 vissen op een dag, op een wedstrijd bij Sneek. Rond de middag zat zijn tas al vol met vis, zo’n 30 pond. Lopend door de weilanden met zijn zware tas moest hij terug naar de jury. Aan het eind van de middag kon hij geen woord meer uitbrengen. Terug thuis viel hij direct op de bank in slaap. Van het bezoek van zijn schoonouders kreeg hij niks meer mee.

Geen spijt
Trinie glimt van trots als haar man zijn visverhalen vertelt. Ze heeft zelf ook profijt gehad van de viswedstrijden. Klaas bracht de mooiste prijzen mee naar huis, zoals een wollen deken. Laatst vond hij op een veiling net zo’n melkkan als die hij jaren geleden voor haar won. Ze heeft nooit spijt gehad dat ze met haar Klaas is getrouwd. Iedereen die kritiek heeft op de hobby van haar man, kan vertrekken!

Tekst: Tim Smid / Foto: Bennie de Boer